…I łup piekłu odebrano

Króla wznoszą się znamiona,

Tajemnica krzyża błyska;

Na nim życie w śmierci kona,

Lecz z tej śmierci życie tryska.

Poranione ostrzem srogim

Włóczni, co Mu bok przeszywa.

Aby nas pojednać z Bogiem,

Krwią i wodą hojnie spływa.

Już się spełnia wieczne słowo

Pieśni, co ją Dawid śpiewa

Głośną na świat cały mową,

Oto Bóg królował z drzewa.

Drzewo piękne i świetlane,

Zdobne w cną purpurę Króla,

Z dostojnego pnia wybrane, 

Święte członki niech otula.

O szczęśliwe, bo ramiony

Dzierżąc, waży Boskie Ciało,

Okup świata zawieszony,

I łup piekłu odebrano.

Krzyżu, bądźże pozdrowiony,

O nadziejo ty jedyna!

Dobrym łaski pomnóż plony,

Z grzesznych niech się zmyje wina.

Trójco, Źródłem coś żywota,

Ciebie świat niech sławi cały,

Przez krzyż święty otwórz wrota

Do zwycięstwa i do chwały!

(Hymn Vexilla Regis (VI w.), tłum. ks. abp. Piotr Mańkowski (1866-1933))

Martin de Vos – Zmartwychwstanie

Radosnego Alleluja serdecznie życzę wszystkim Czytelnikom!

Ewa Polak-Pałkiewicz